দাপোনখনত এখন ছৱি!
কি বা কয় তাক মান্য অসমীয়াত?
মনত পৰিল ৰব- ‘প্ৰতিবিম্ব’;
আকৌ ভালকৈ লিখো,
দাপোনখনত এটা প্ৰতিবিম্বৰ সাধুটো কব খুজিছিলো।
এটা নে দুটা ছাঁ?
দুটাই হব পায়।
ছাঁ-পোহৰৰ খেল চলিছিল,
ৰব! নে বিম্ব প্ৰতিবিম্বৰ?
আকৌ লাগিল নহয় খেলিমেলিখন।
ৰব! প্ৰথমতে সাধুটো কও, তাৰ পাছত ভাৱিম!
দাপোনত প্ৰতিবিম্ব দুটা গলিছিল বৰফৰ দৰে।
গৰমত!!
নে ভয়ত? অনিশ্চিত!
পিছে সাধুটো তেনেই ছুটি,
মাত্ৰ দুটা শাৰীতে শেষ!
চোতালত,
আইতাৰ কোলাত,
আৰামেৰে শুই শুই শুনিব পৰা সাধু নহয়।
